Ne de çok düşünüyoruz… O kadar dalıyoruz ki hayallere ve düşüncelere, bir türlü eyleme dökemiyoruz aklımızdakileri. Hep “çok düşünme, yap!” derdi bir büyüğüm bana. Bende 6 aylık “ne yazsam” düşüncesinden kurtulup “yazdım gitti” demeyi tercih ederek bu satırları yazıyorum. Eskiden olsa bu motivasyonla “artık çok daha sık yazıcam” diyerek yine tutamayacağım sözler verirdim ama biliyorum ki artık bir aşamadan sonra iş dünyası ve günlük hayatınız sizi yazı yazmakdan ciddi bir şekilde alıkoyuyor. Şuan en iyi dileğim kaliteli yazılarla karşınıza çıkmayı ummaktan ibaret, umarım bunu başaracak fırsat bulabilirim.

Sevgiler, saygılar.

Unutulmaya yüz tutmuş yazarınız yakuter.