Gün boyunca Çanakkale Şehitlerini ve Mehmet Akif Ersoy’u anmak için nasıl bir şey yazmam gerektiğini düşündüm. Katılmış olduğum törenlerde duygulandım ve hatta salonda bulunan diğer insanlar gibi sessiz gözyaşları döktüm şehitlerimiz için. Nedense bir türlü dilim varmıyordu düşüncelerimi aktarmaya, parmaklarım basmak istemiyordu klavyeye. Neden derseniz, şehitlerimizin kanlarıyla alınan toprakları şuan parayla satıyor büyükler(!). Ne diyordu Mehmet Akif;
Sâhipsiz olan memleketin batması haktır;
Sen sâhip olursan bu vatan batmayacaktır.
Bende bu memleketin sahipsiz olmadığını göstermek için yazıyorum. Şehitlerimiz ruhunuz şad olsun. Gözünüz arkada kalmasın. Biz bu ülkeyi sahipsiz bırakmayız ve sonsuza kadar yaşatacağız. Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün dediği gibi;
Benim naciz vücudum elbet bir gün toprak olacaktır, ama Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır
Mehmet Akif’in bir şiiriyle bitirmek istiyorum yazımı.
devamı …
Bütün Dünya dergisinin bu ayki sayısının kapağında vardı bu resim. Ondan önce de ablam maille göndermişti. Gerçekten Kurtuluş Savaşı’nın ne kadar zor şartlarda kazanıldığını gösteren inanılmaz bir resim. İlk gördüğümde tüylerim diken diken olmuştu. Sizinle de paylaşayım dedim. Resim yazının devamında…
devamı …